Разгарайся, купальскі касцёр, і іскрыся
Гулянне, прысвечанае народнаму святу Купалле, традыцыйна адбылося 6 ліпеня ў гарадскім парку культуры і адпачынку.
На працягу ўсяго дня засмажаны шматдзённай спякотай горад чакаў дажджу,які мусіў пачацца акурат пад вечар, калі ў парку пачалося свята. Але гэта не спалохала адпачываючых і ніяк не пашкодзіла святочнай праграме. Дождж то пачынаўся, то сціхаў, вецер ганяў на небе хмары, а людзі адпачывалі. Свята ў гэтым годзе прыйшлося на працоўны дзень, і пасля работы гаражане прыемна бавілі ў прахалодзе вечар серады.
Са старажытных часоў Купалле сімвалізуе росквіт прыроды, яднанне яе з чалавекам, культ агню, вады і сонца. Нашы продкі лічылі, што ноч з 6 на 7 ліпеня чароўная, незвычайная. Раней у купальскую ночку моладзь збіралася на берагах рэк і азёр – дзяўчаты плялі вянкі, пускалі іх па вадзе, варажылі, спявалі песні. Хлопцы палілі вогнішчы, скакалі праз іх па адным і ў парах з дзяўчынамі.
Некаторыя элементы старадаўняга абраду захаваліся і па сённяшні дзень. Праз вогнішча сёння ўжо не скачуць, але запальваюць яго, як і раней, плятуць купальскія вянкі і варожаць.
Наблізіцца да народных вытокаў жыхарам і гасцям горада дапамагла цікавая праграма “Купальскія забавы”, падрыхтаваная супрацоўнікамі культуры.
Гучалі купальныя песні, тэатралізаваная пастаноўка “На Івана, на Купалу” сабрала каля галоўнай сцэны нямала гледачоў. Яны з задавальненнем удзельнічалі ў шматлікіх гульнях і конкурсах, танцавалі і спявалі, варажылі.
Па традыцыі ўдзельнікам свята прапанавалі знайсці папараць-кветку. Згодна павер’ю, той, хто яе адшукае, будзе мець шчасце, долю і дабрабыт. Спадзяемся, што ў таго юнака, што здолеў яе адшукаць, усяго гэтага будзе ўдосталь.
Непадалёку ад сцэны працавала “Купальская лаўка”, там можна было набыць купальскія вянкі і абярэгі. Прыемна адзначыць, что народныя традыцыі ў нашым раёне жывуць. Яскравы доказ таму – за купальскімі вянкамі ўтварылася цэлая чарга з дзяўчат і жанчын. Творчы калектыў Шііцкага сельскага клуба ледзь спраўляўся з пляцяннем святочнага аксэсуара з жывых кветак і траў.
Вясёлы тон мерапрыемству задавалі вакальныя ансамблі “Галасы Калінкавіч”, “Медуніца” Антонаўскага СДК, “Чапурушкі”, артысты Шыіцкага сельскага клуба і дзяўчаты з ансамбля “Альва” раённага Дома культуры.
Кульмінацыяй свята, як і стагоддзі таму, стаў абрад «Варажба на каханне i шчасце» з запускам вянкоў на ваду і запальванне купальскага вогнішча – нездарма ж Купалле называюць святам агню. Менавіта агонь быў сімвалічным увасабленнем магутнасці сонца. Існуе нават павер’е: у вогнішчы купальскім можна спаліць усе нягоды і смутак.
“Разгарайся, купальскі касцёр і іскрыся,
Падыходзь, заводзь карагод, весяліся,
Смех і песні гучаць хай да зор,
Разгарайся, іскрыся, касцёр!” – зазывалі вядучыя-купалінкі ўдзельнікаў свята. Потым яны запрасілі ўсіх на купальскую танцавальную праграму.
Таццяна КАПІТАН.
Фота Мікалая БАРЫСЕНКІ.
